Een koud tochtje naar de Breehorn werf

Het is inmiddels een week geleden dat mijn vader en ik de koude tocht van Volendam naar Woudsend maakten. We hadden de wekker vroeg gezet, koffie en snel ontbijt, in de auto naar Volendam en rond 08:00 konden we losgooien. Met een goed windje uit een zuidelijke richting ging het lekker richting Enkhuizen.

Helaas had de Webasto er die dag geen zin in (waarschijnlijk te koud...) en hebben we maar een bloempot omgekeerd op het gasfornuis gezet als een soort verwarming. Dat werkte wel aardig zodat we af en toe even de handen konden warmen.

De nieuwe Quantum zeilen doen het voor de wind in ieder geval al prima is onze conclusie.

Dichter bij de sluis van Enkhuizen zagen we wat bijeen gewaaide ijsschotsen liggen. We vonden dat wel interessant en gingen dus even wat dichterbij kijken. Minder leuk werd het toen we zagen dat het ijsveld steeds breder werd en zo de doorgang naar de sluis blokkeerde. We hadden dat natuurlijk wel kunnen bedenken met de windrichting maar we hadden niet gedacht dat er nog zoveel ijs zou drijven op het Markermeer.

Met gestreken zeilen hebben we toen op de motor geprobeerd ons een weg door het ijs te banen. Na ongeveer 50 meter zaten we echter muurvast. Sommige stukken ijs kleurden rood van de anti fouling. Omdat we niet de ambitie hadden om net als Henk de Velde in het ijs te overwinteren, zijn we langzaam achteruit gevaren tot we konden draaien. Dit ging niet erg soepel en af en toe klapte de schroef hard op een stuk ijs.


Gelukkig ging het allemaal goed en zetten we koers richting Lelystad. Een niet bezeilde koers dus op de motor, een goed moment voor de erwtensoep. Omdat we niet via Lemmer naar Woudsend konden, moesten we Stavoren blijven aanhouden als bestemming. Best een stuk omvaren maar op een leeg IJsselmeer was het best wel heel mooi. We zijn nog wel een zeilboot tegengekomen, de 'Rebel' een Victoire 1200. Veel betonning is weggehaald vanwege het ijs denk ik. Bij het Vrouwenzand was het dus wel even opletten geblazen. Net op tijd (16:45) kwamen we bij de sluis in Stavoren aan en konden we het Johan Frisokanaal in.

Toen we op het Heegermeer aankwamen was het inmiddels volledig donker en moesten we op de tast het meer over. Gelukkig ligt de betonning, die overigens onverlicht is, op een rechte lijn en met behulp van de schijnwerper ging dat wel aardig. Toen we eindelijk het Heegermeer over waren gestoken, kwamen we nog twee keer vast te zitten in een ondiepe sloot maar om 20:15 waren we dan eindelijk bij de Breehorn werf. Twaalf mooie maar koude uren op het water.