Na het oponthoud begon de mist op te trekken en werden we vergezeld door een mooi lentezonnetje. De tweede poging om het roer terug te plaatsen, dit keer met hulp, verliep een stuk beter. Hierbij fungeerde mijn vader letterlijk als mijn rechterhand. Na nog de puntjes op de 'i' te hebben gezet, was het grote moment daar en dreven we weer. Wat een mooi moment. Wat zal de volgende keer en plek zijn dat onze Breehorn weer op de kant zal staan? Terwijl we in de banden hingen nog gecontroleerd of de nieuwe aflsluiter en grondplaat voor SSB radio niet lekten. Dit zag er allemaal goed uit en konden we dus helemaal los.
Morgen gaat de mast erop en dan hebben we een mooi tochtje voor de boeg van Woudsend naar Grou waar de zeilmaker zit. Wordt vervolgd.
Hee Seb! Ziet er niet al te best uit die hand! De boot wel :-)
ReplyDeleteAbfahrt komt steeds dichterbij he... Succes!
Grtz from SF,
Jochen